Historia związku artystów – Zuzanny Bartoszek i Wojtka Bąkowskiego, w którym sztuka i miłość bez przerwy się przenikają.
Ona – poetka przed debiutem i On – uznany artysta wizualny i muzyk. Kochają się, ale artystycznie konkurują ze sobą coraz bardziej.
Bohaterowie bardzo podobni fizycznie i artystycznie, cały czas walczą ze sobą o autonomię twórczą i osobistą. Stopniowa emancypacja dziewczyny w relacji ze starszym partnerem oraz jej debiut artystyczny wystawiają ich związek na próbę. Para stanie przed wyborem – własna artystyczna droga czy wspólne życie.
„Serce miłości” to wypełniona muzyką opowieść o relacji miłosnej opartej na dominacji i podległości, w której bohaterowie nie mogą znaleźć równowagi. Sztuka jest dla nich sposobem na życie, ale też na ucieczkę przed rzeczywistością. W ich bezkompromisowej autokreacji pojawiają się silne emocje – jedyny element, nad którym nie mają kontroli.
Dwójka bohaterów, których podglądamy, tworzy egzotyczną artystyczną subkulturę skupioną (w duchu Mirona Białoszewskiego) na celebracji prostych egzystencjalnych zdarzeń, spostrzeżeń, banalnej kapitalistycznej rzeczywistości.
Bartoszek i Bąkowski to dwie silne osobowości, które wykreowały swój dopracowany w każdym szczególe estetyczny wszechświat. Każdy element otaczającego świata, a przede wszystkim ich własna relacja, jest przez nich artystycznie przetwarzany. Jest to źródłem ich siły, lecz także niszczących konfliktów.

Źródło: https://filmpolski.pl